هلو از ترکیه می‌آید و سیب از آمریکا و شیلی؛ پرتقال از مصر وارد می‌شود و موز از اکوادور. باقی میوه‌ها هم یا پاکستانی هستند یا چینی. امارات، سریلانکا، مالزی، فیلیپین و بسیاری کشورهای دیگر هر یک سهمی در این بازار دارند. میوه‌های ایرانی هم، بر شاخه‌های درختان انقدر می‌مانند تا خشک شده و بیفتند یا خوراک کلاغ‌ها شوند. در عوض وزارت بازرگانی اعداد و ارقام رو می‌کند که صادرات ما بیشتر از واردات است. همه نوع میوه وارد می‌کنیم و سیب و کیوی صادر می‌کنیم. به این ترتیب باغداران چاره‌ای ندارند غیر از اینکه به درختان به ثمر نشسته‌ چشم بدوزند و از بین رفتن محصولشان را تماشا کنند.

تازه‌ترین آمار گمرک ایران از افزایش واردات میوه در 4 ماهه نخست امسال خبر داد. از ابتدای سال 90، 4هزار تن سیب وارد کشور شده است، در حالی که بسیاری از تولیدکنندگان داخلی، محصولشان روی دستشان مانده و بازار مناسبی برای عرضه ندارند.

در این مدت 308هزار تن میوه وارداتی به کشور، 145 میلیون و 632هزار دلار قیمت داشته است در حالی که واردات سال گذشته، 279هزار و 758تن بوده و 94 میلیون و 213هزار دلار هزینه داشته است.

امارات متحده عربی، ترکیه و مصر طلایه‌داران واردات میوه به ایران بوده‌اند و از کشورهای فیلیپین، آفریقای جنوبی، پاکستان، شیلی، چین، هند، فرانسه، اسپانیا، کانادا، بحرین و ایتالیا نیز میوه وارد کشور شده است.